Ιστολόγιο για την Δ΄ τάξη του 8ου Δημοτικού Σχολείου Πτολεμαΐδας από τους εκπαιδευτικούς Μαμαλίγκα Γιώργο και Χατζηστεφάνου Ελένη
Δευτέρα 31 Μαρτίου 2014
Κυριακή 30 Μαρτίου 2014
Το μισό πιθάρι
Καλοκαίρια, χειμώνες, καρπούζια, γλυκά του κουταλιού, περιπέτειες….πράματα και θάματα ξεχειλίζουν από το μισό πιθάρι στο υπόγειο του σπιτιού της Ελένης. Κόκκινη κλωστή δεμένη…. ενώνει τόπους κι ιστορίες. Ενώνει τη μικρή Ελένη με τον παππού και το νησί της, τη Μυτιλήνη. Το νησί με τη στεριά απέναντι. «Ό,τι αγαπήσαμε πολύ κι αληθινά, ποτέ δεν πεθαίνει..»
Ιστορίες χωρίς τέλος _Το μισό πιθάρι
Ιστορίες χωρίς τέλος _Το μισό πιθάρι
Σάββατο 29 Μαρτίου 2014
Πέμπτη 27 Μαρτίου 2014
Τετάρτη 26 Μαρτίου 2014
Τρίτη 25 Μαρτίου 2014
Η φύση είναι το σπίτι μας
Περιβαλλοντικός Χάρτης Ελλάδας
Παρασκευή 21 Μαρτίου 2014
Παγκόσμια ημέρα ποίησης
Τα ποιήματα είναι τραγούδια και ζωγραφιές, κι ας είναι φτιαγμένα με λέξεις. Όταν διαβάζουμε ένα ποίημα κάνουμε ένα ταξίδι με τη φαντασία μας, χαιρόμαστε τη μουσική του, ονειρευόμαστε με ανοιχτά μάτια. Ένα ποίημα μας λέει ό,τι και ένα πεζό, αλλά μας το λέει πιο σύντομα. Με πιο λίγα λόγια, με γρήγορες εικόνες και ρυθμικές λέξεις. Για να μπορούμε να το μάθουμε απέξω και να το θυμόμαστε όταν θέλουμε να ξεφύγουμε από τα προβλήματα και να βρεθούμε στον κόσμο των ποιητών που είναι γεμάτος με ιδανικά και αλήθειες. Επίσης, όταν θέλουμε να το πούμε σαν μια παροιμία γιατί ταιριάζει σε αυτό που ζούμε και κρύβει ένα δίδαγμα που μας στηρίζει και μας βοηθά. Πολλά ποιήματα στην εποχή μας δεν μοιάζουν με τραγούδια όπως τα παλιά ποιήματα. Είναι γραμμένα πιο πολύ σαν πεζά. Περιέχουν πιο πολύ σκέψη, πιο πολύ εικόνες της πόλης και της καθημερινής ζωής. Γιατί μας μιλούν για τον σημερινό άνθρωπο και τις ανάγκες του. Αλλά κι αυτά έχουν μέσα τους κρυμμένη τη μουσική και το παραμύθι. Η ποίηση είναι η συντροφιά και η παρηγοριά του ανθρώπου. Γλυκαίνει την ψυχή μας και μας ταξιδεύει με έναν τρόπο που δεν είχαμε φανταστεί.
Αφιέρωμα στην ποίηση από το Μικρό Αναγνώστη
Πέμπτη 20 Μαρτίου 2014
Παγκόσμια ημέρα αφήγησης ( 20 Μαρτίου)
Τα αστέρια το βράδυ για να μην τα πάρει ο ύπνος, λένε το ένα στο άλλο παραμύθια. Όποιο αστέρι κοιμάται πέφτει στη γη. Τα πεφταστέρια είναι οι καλύτεροι παραμυθάδες του ουρανού στη γη. Η μικρή Ειρήνη έχει ζήσει μαζί τους ωραία παραμύθια. Σ' ένα από αυτά γνώρισε το νεογέννητο φεγγάρι. Το αγάπησε με την πρώτη ματιά. Το νοιάστηκε και αποφάσισε να του φτιάξει μια όμορφη φορεσιά για να μην κρυώνει στην απέραντη αγκαλιά της νύχτας. Τι έγινε όμως όταν πρόσφερε το δώρο της στο φεγγάρι; Γιατί η Ειρήνη αναγκάστηκε να φτιάξει τέσσερις φορεσιές; Πήρε λάθος μέτρα με τη μεζούρα των αστεριών ή μήπως μεγάλωσε το φεγγάρι; Τελικά το φεγγάρι κράτησε την υπόσχεσή του ότι θα τις φορέσει όλες τη μία μετά την άλλη;
Ακούστε και ξεφυλλίστε το βιβλίο
Τετάρτη 19 Μαρτίου 2014
Οι ρίζες και τα φτερά
Υπάρχουν δυο διαχρονικά κληροδοτήματα που μπορούμε να δώσουμε στα παιδιά.
Το ένα είναι οι ρίζες.
Το άλλο τα φτερά.
Το ένα είναι οι ρίζες.
Το άλλο τα φτερά.
Αναδημοσίευση από : Άννα Παππά
Τρίτη 18 Μαρτίου 2014
Δευτέρα 17 Μαρτίου 2014
Ποντιακό έθιμο: Ο κουκαράς
Ένα ποντιακό έθιμο μας έδειξε ο Μακάριος μαθητής της τάξης μας που το έμαθε στον Ποντιακό Σύλλογο Πτολεμαΐδας.
Το έθιμο λέγεται " κουκαράς".
Ο " κουκαράς" είχε διπλή χρησιμότητα. Ήταν ένα αυτοσχέδιο ημερολόγιο κάτι σαν την κυρά Σαρακοστή με τα 7 πόδια, αλλά και ένας πρώτης τάξεως μπαμπούλας!
Χωρίς να γίνουν αντιληπτές από τα παιδιά τους, οι γυναίκες στον Πόντο τον κρεμούσαν από το ταβάνι. Το κρέμασμα γινόταν πολύ νωρίς, την Καθαρά Δευτέρα. Έτσι όταν ξυπνούσαν τα παιδιά, αντίκριζαν τον "κουκαρά" να κρέμεται από το ταβάνι και να κουνιέται. Αν δεν συμμορφώνονταν με το κράτημα της νηστείας, τα φοβέριζαν ότι θα τα φάει ο κουκαράς. Με τρόπο φυσούσαν τον κουκαρά, που καθώς κουνιόταν και περιστρέφονταν, προκαλούσε τον φόβο!Ο κουκαράς αποτελούνταν από ένα μεγάλο κρεμμύδι (ή και πατάτα), πάνω στο οποίο κάρφωναν, σε ημικύκλιο, εφτά φτερά από κότα ή κόκορα. Όσες και οι εβδομάδες της νηστείας.Έξι φτερά ήταν σκούρα και το έβδομο λευκό και συμβόλιζε την Μεγάλη Εβδομάδα…Κάθε εβδομάδα που περνούσε αφαιρούσαν και ένα φτερό, μέχρι να τελειώσουν όλα, με το τελείωμα της νηστείας.
Σήμερα λίγο καθυστερημένα βέβαια φτιάξαμε στην τάξη μας τον ¨κουκαρά¨. Το σώμα του έγινε από πλαστελίνη και οι 7 εβδομάδες με πολύχρωμα φτερά. Δε μας φοβερίζει καθόλου γιατί του κάναμε αστεία φατσούλα έτσι μόνο θα μας μετράει τις εβδομάδες μέχρι το Πάσχα!!!
Ευχαριστούμε Μακάριε για το έθιμο που μας έφερες. Είναι και αυτός ένας τρόπος να εκτιμούμε την παράδοση!!!Και του χρόνου!!!
Κυριακή 16 Μαρτίου 2014
Παρασκευή 14 Μαρτίου 2014
Το πετάλι σαν πατάω μου 'ρχεται σαν να πετάω
Ευχαριστούμε πολύ τον αθλητικό ποδηλατικό σύλλογο Πτολεμαΐδας "Ασσος"
Πάμε για ορθοπεταλιές!!!!!
Γέμισε ποδήλατα το προαύλιο του 8ου δημοτικού σχολείου Πτολεμαΐδας
καθώς η Δ' τάξη σε συνεργασία με τον αθλητικό ποδηλατικό σύλλογο Άσσος διοργάνωσαν εκδήλωση με θέμα το ποδήλατο.Έτσι οι μαθητές είχαν την ευκαιρία συμμετοχής σε μια μοναδική βιωματική εμπειρία –στα πλαίσια του προγράμματος Παί-Ζω στην αυλή του σχολείου μου- ενώ ενημερώθηκαν παράλληλα από τους υπεύθυνους του συλλόγου, σε θέματα κυκλοφοριακής αγωγής,ασφάλειας, υγείας και αθλητισμού μέσα από την ενασχόληση με την ποδηλασία. Υπήρξαν επίσης και επιδείξεις ποδηλατικού εξοπλισμού, τύπων και ειδών ποδηλάτου. Η εκδήλωση έκλεισε με βόλτες στην αυλή όπου οι μαθητές έδειξαν πόσο καλοί ποδηλάτες άλλα και πόσο καλοί φίλοι είναι!!!!!!!
καθώς η Δ' τάξη σε συνεργασία με τον αθλητικό ποδηλατικό σύλλογο Άσσος διοργάνωσαν εκδήλωση με θέμα το ποδήλατο.Έτσι οι μαθητές είχαν την ευκαιρία συμμετοχής σε μια μοναδική βιωματική εμπειρία –στα πλαίσια του προγράμματος Παί-Ζω στην αυλή του σχολείου μου- ενώ ενημερώθηκαν παράλληλα από τους υπεύθυνους του συλλόγου, σε θέματα κυκλοφοριακής αγωγής,ασφάλειας, υγείας και αθλητισμού μέσα από την ενασχόληση με την ποδηλασία. Υπήρξαν επίσης και επιδείξεις ποδηλατικού εξοπλισμού, τύπων και ειδών ποδηλάτου. Η εκδήλωση έκλεισε με βόλτες στην αυλή όπου οι μαθητές έδειξαν πόσο καλοί ποδηλάτες άλλα και πόσο καλοί φίλοι είναι!!!!!!!
Πάμε για ορθοπεταλιές!!!! by Slidely Slideshow
Πέμπτη 13 Μαρτίου 2014
Τραγούδια με θέμα το ποδήλατο
Παίρνω ένα ποδήλατο και φεύγω για τ’ αδύνατο/ κρατάω στο χέρι το κλειδί. (…) Ήμουν μικρό παιδάκι με καθαρή καρδιά/ είχα τ’ όνειρό μου, το ποδήλατό μου/ κι όλα έμοιαζαν σωστά/ έγινα δεκάξι, κι όλα ήταν εντάξει είχα μια ζωή μπροστά.
Το δρόμο πλάι στη θάλασσα περπάτησα/ που ‘κανε κάθε μέρα η ποδηλάτισσα/ βρήκα τα φρούτα που ‘χε στο πανέρι της, το δαχτυλίδι που ‘πεσε απ’ το χέρι της. Βρήκα το κουδουνάκι και το σάλι της, τις ρόδες, το τιμόνι, το πεντάλι της.
Μουσική, Μιχάλη Τρανουδάκη, ερμηνεία, Αφροδίτη Μάνου.
Στο Να ‘ταν η χαρά οικόπεδο η Άλκηστις Πρωτοψάλτη, σε στίχους Λίνας Νικολακοπούλου, ήθελε να έχει ένα μπλε ποδήλατο·
Η Ελένη Βιτάλη στο δικό της Ποδήλατο τραγουδά για ένα πολύ μικρό ποδήλατο σε μέγεθος, που έχει ένα μικρό παιδί,
Τετάρτη 12 Μαρτίου 2014
Τρίτη 11 Μαρτίου 2014
Εγγραφή σε:
Αναρτήσεις (Atom)