Φροντίζω για την ανακύκλωση στην αυλή του σχολείου μου

Επιστολή  των μαθητών της Δ τάξης στον αντιδήμαρχο  ύστερα από διαπίστωση πως δεν υπάρχουν κάδοι ανακύκλωσης στην αυλή του Σχολείου μας

Ευχαριστούμε για την άμεση και γρήγορη τοποθέτηση κάδων ανακύκλωσης!!

Όνειρα, πόνοι, τάματα από το ομώνυμο βιβλίο του Κώστα Διαμαντίδη.

Αφήγηση (μετάφραση):

Ει παιδιά μου!

ακούτε αυτή την λύρα...

 ναι...εσείς μοναχά την ακούτε...

αλλά εγώ την λύρα ακούω και μέσα από τη φωνή της να ξέρετε τι θαυμαστά πράγματα βλέπω...

Ει ρίζα μου!

εσείς αυτά καμιά φορά δεν τα είδατε,

κι ότι κι αν σας πω τίποτε από αυτά δεν θα καταλάβετε....

Ει θεέ μου!

αυτά τα παιδιά  μου εδώ γεννήθηκαν....

Ας έχουν την ευχή μου.

Εδώ ας μεγαλώσουν και εδώ ας θαφτούν.

Εμάς που βρήκε η κατάρα σε αυτά ευλογία να γίνει......

Ο χαλασμός που χάλασε τα δικά μας τα θεμέλια

ο τελευταίος να είναι....

Ει πουλάκια μου!

Εμάς που γεννηθήκαμε και ζήσαμε σε εκείνα τα αγιασμένα τα χώματα,

όπου αφήσαμε αλειτούργητους τους τάφους των πεθαμένων μας

και κλειδωμένα και  χαλασμένα τα σπίτια και τις εκκλησίες μας,

εμάς εκείνα τα χώματα μας καλούν.

Εδώ ζούμε και ο  νους μας και συλλογισμός μας και η ψυχή μας

τις παλιές τις φωλιές γυρεύουνε...

τις χαλασμένες τις φωλιές....

ει πουλάκια μου!

μεγάλη ευχή σας δίνω:

η φωλιά που θα χτίσετε ποτέ να μην χαλάσει...

Ει θεε μου!

Μια ψυχή σου χρωστάω...

σε παρακαλώ....

παρε την!

ποιος ξερει...

ίσως πετάξει και πάει κι αναπαυτεί  εκεί από όπου ήρθε......

Όνειρα, πόνοι, τάματα από το ομώνυμο βιβλίο του Κώστα Διαμαντίδη. 

Συγκλονιστική αφήγηση: Κώστας Διαμαντίδης.

Λύρα, τραγούδι: Φίκος Καλιφατίδης.
Στίχοι: Χρήστος Αντωνιάδης

 Ελεύθερη μετάφραση αφήγησης: Thalassa-Κaradeniz

Από τον Πόντο στην αυλή του Σχολείου μας

    Εκδήλωση έγινε σήμερα στο σχολείο μας για να τιμήσουμε τους ΄Έλληνες του Πόντου. Η δράση μας είχε συμβολικό χαρακτήρα. Φυτέψαμε ένα δέντρο όχι όμως ένα οποιοδήποτε δέντρο αλλά το Ροδάφνον, το δέντρο του Πόντου.
    Αφού διαβάσαμε αποσπάσματα από το βιβλίο του Κώστα Διαμαντίδη  "Το Ροδάφνον" και το ομώνυμο ποίημά του, θεωρήσαμε πως η συμβολική μεταφορά του Ροδάφνον στο Σχολείο μας μέσω του κυρίου Διαμαντίδη θα ζωντανέψει το όραμα του για ένα καλύτερο κόσμο. Ένα κόσμο όπου οι δρόμοι θα είναι ανοιχτοί για να μεταφέρονται ελεύθερα τόσο τα δέντρα αλλά κυρίως οι ζωές. 'Ένα κόσμο που δε θα υπάρξουν ποτέ ξανά γενοκτονίες.
  Με το δέντρο αυτό ο Πόντος θα ζει στην αυλή του 8ου Δημοτικού Σχολείου Πτολεμαΐδας και στις καρδιές όλων μας!
   Ευχαριστούμε πολύ τον συγγραφέα Κώστα Διαμαντίδη, τον Σύλλογο Ποντίων  Πτολεμαΐδας. την σχολική σύμβουλο Ελένη Μπαμπίλα, τον συνάδελφο Στέλιο Μαρασλίδη, τους μαθητές Αναστασία Τσακυργιανίδου ( νταούλι), Δημήτρη Τσερμεκίδη (λύρα), την φίλη Τάνια Σαχινίδου για την συμβολή τους στην εκδήλωση.

Από τον Πόντο στην αυλή του Σχολείου μας by Slidely Slideshow

Η 5η Βασική Αρχή των Δικαιωμάτων των Παιδιών

Με ευχάριστο και συμβολικό τρόπο τα παιδιά ευαισθητοποιούνται στις έννοιες του ρατσισμού και της ξενοφοβίας και μαθαίνουν ότι το διαφορετικό δεν απειλεί, αλλά εμπλουτίζει τη ζωή μας .
Ένα τρίγωνο στη χώρα των κύκλων

Στη ζυμαροχώρα

Την Πατρίδα μ΄ έχασα

Στίχοι: Χρήστος Αντωνιάδης
Μουσική: Κώστας Σιαμίδης
Πρώτη εκτέλεση: Αχιλλέας Βασιλειάδης & Γιάννης Κουρτίδης ( Ντουέτο )


Την πατρίδαμ' έχασα,
άκλαψα και πόνεσα.
Λύουμαι κι'αρόθυμο, όι-όι
ν' ανασπάλω κι' επορώ.

Ρεφραίν:
Μίαν κι' άλλο ΄σην ζωή μ'
σο πεγάδι μ' σην αυλή μ'.
Νέροπον ας έπινα, όι-όι
και τ' ομμάτα μ' έπλυνα.

Τά ταφία μ' έχασα
ντ' έθαψα κι' ενέσπαλα.
Τ' εμετέρτς αναστορώ, όι-όι
και ΄ς σο ψυόπο μ' κουβαλώ.

Ρεφραίν...

Εκκλησίας έρημα,
μοναστήρα ακάντηλα,
πόρτας και παράθυρα, όι-όι
επέμναν ακρόνυχτα.

• Την Πατρίδα μ' έχασα

Μπάλα με χίλια χρώματα

Το ρωμαϊκό κράτος

Το ρωμαϊκό κράτος

View more presentations or Upload your own.

Το ρωμαϊκό κράτος

View more presentations or Upload your own.

To ροδάφ' νον του Κώστα Διαμαντίδη

Περίληψη

Το μυθιστόρημα αυτό είναι κατάθεση ψυχής, γι' αυτό και είναι πηγαίο, ζωντανό, καθαρό, σαν το γάργαρο νερό της πηγής. Η σκέψη του συγγραφέα ακονισμένο λεπίδι· τα οράματά του, οράματα χιλιάδων ανθρώπων απανταχού της γης, που έδωσαν και δίνουν το αίμα τους για να πετύχουν. Και όλα αυτά, αριστοτεχνικά πλεγμένα με το μύθο για τη γιαγιά του Παρθένα. Γι' αυτήν έκανε το ταξίδι στον Πόντο, για να της φέρει το "ροδάφ'νον" της. Γυρίζει από το ταξίδι του στον Πόντο, και τα λόγια του Τούρκου αξιωματικού στο τελωνείο, που δεν τον άφησε να πάρει το δέντρο, το "ροδάφ'νον", για τη γιαγιά του, στριφογυρνούν στο νου του και τον γεμίζουν λύπη: "Η ζωή δεν μεταφέρεται από τον έναν τόπο στον άλλο. Γι' αυτό οι άνθρωποι έκαναν τα σύνορα. Για να μην παραβιάζονται οι ζωές. Ό,τι ανήκει, ανήκει εδώ..." Φεύγει ο συγγραφέας και προσθέτει στα οράματά του μια νέα προσδοκία: να αλλάξει τον κόσμο, να κατεδαφίσει τα σύνορα, να ανοίξει δρόμους, για να μεταφέρονται, ελεύθερα πια, δέντρα και ζωές. Κι αν προς το παρόν υπάρχουν μαύρα σύννεφα στον ουρανό, ποιος ξέρει; Ίσως αύριο φυσήξει ένας αέρας και τα σκορπίσει και ο κόσμος μας γίνει καλύτερος.

Απόσπασμα στα Νέα Ελληνικά από το βιβλίο του Κώστα Διαμαντίδη  Το ροδάφ΄νον

 “ Πήρε τα σημάδια όλα της εδώ ζωής και τα πέρασε στην απέναντι όχθη.   Όχι πολλά ούτε λίγα . Ίσως το παν . Μια παλιά φωτογραφία , τότε που  η οικογένεια ήταν ολόκληρη, πριν την σκορπίσουν οι νεροσυρμές. ¨Ένα φυλαχτό γεμάτο καινούριες ελπίδες. Δυο στίχους από κάποιο ξεχασμένο τραγούδι. Μια πέτρα από μια γέφυρα κομμένη στα δυο, να ξορκίσει έναν έρωτα στοιχειωμένο. Και  ένα μικρό δέντρο ατόφιο , για να μεταφυτέψει όλη την εδώ ζωή στη νέα. Για να ξαναγίνει ζωή. Εκεί θα σταθούν να σκιαστούν όλοι οι διωγμένοι και οι προηγούμενοι και οι επόμενοι και ετούτοι που φεύγουν τώρα και όσοι σκορπίσανε. Τα σπίτια που εγκαταλείφθηκαν στον άλλο τόπο θα αποθέσουν εδώ πάνω τα μυστικά τους. Σαν σπίτι γίνεται ένα δέντρο. Οι μέρες θα κρεμάσουν επάνω του την πίκρα και τη χαρά τους. Οι πλανεμένες ώρες θα βρουν το απάγκιο τους. Κι  όλα τα μέλλοντα να συμβούν θα περάσουν από εκεί να μεταλάβουν. Κι έτσι αν όλα αλλάζουν και αν όλα τα πάρουν μαζί τους οι βροχές, τούτο το δέντρο θα μείνει. Σημάδι της κακοτοπιάς και της ελπίδας τους. Η ιδέα αυτή του έφερνε μιαν ανακούφιση, όχι ένα υποκατάστατο του κόσμου που αφήνει , αλλά μια παρηγοριά του.  Η ευχή του.  Όλα θα πάνε καλά. Έτσι και η προσφυγιά μπορεί να μην είναι αβάσταχτη. Μάζεψε τα πράγματα για το ταξίδι. Δεν χρειάσθηκε πολύ ώρα. Ήξερε τι θα πάρει, τι θ’ αφήσει. Δεν σπατάλησε χρόνο σε αμφιβολίες. Έμεινε μόνο ώρα πολλή, να αγκαλιάζει με τα μάτια του τον τόπο και τα αντικείμενα. Να τα φωτογραφίσει στο μυαλό του , να μη ξεχάσει ποτέ την εικόνα τους. Ό,τι κουβαλάμε μέσα μας αυτό είναι η ζωή μας. Κουράστηκαν τα μάτια του απ’ την επιμονή. Απόκαμε η ψυχή τους απ’ το παράπονο. Πήρε βαθιά ανάσα, ξεροκατάπιε έβγαλε μια δυνατή κραυγή να ακούσει το βουνό, κι έστριψε να φύγει. Δεν περίμενε την απάντηση. Ίσως , σε μια άλλη εποχή, να επιστρέψει. Θα την ακούσει τότε.

   Κατηφόρισε  για τα λιμάνια , όπου τα καράβια ,  φορτώνουν όνειρα και ανθρώπους, να τους διεκπεραιώσουν σε μια άγνωστη μητέρα πατρίδα. Κόσμος πολύς, να βουλιάζει το λιμάνι. Κι αυτός , αμήχανος να κρατάει σφιχτά στο χέρι την βαλίτσα , μην του την κλέψουν στο χαμό, και στ’  άλλο σφιχτότερα το δεντράκι.

  Στον έλεγχο των συνόρων , ουρές έκαναν οι πρόσφυγες. Στα μάτια είχαν ακόμα τα χωριά και τα βουνά τους . Και δεν ήξερες αν το νερό που έτρεχε στα μάγουλα τους ήταν δάκρυα ή τα νερά της πατρίδας που φέρανε μαζί τους.

    Έβλεπε μπροστά του, που πέρναγαν τον έλεγχο και καυγάδιζαν με τους τελωνιακούς , και πικραμένοι να σηκώνουν τη βαλίτσα τους , αλλά πίσω να αφήνουν κάποιο απ’ ‘όσα κουβάλαγαν .  Αν  ήξερε θα καταλάβαινε πως ήταν το πιο πολύτιμο.

   Όταν ήρθε η σειρά του , ο υπάλληλος το ξέκοψε. Δεν περνάνε οι ζωές ατόφιες από την μια στεριά στην άλλη. Ο τελωνειακός έψαξε εξονυχιστικά τα πράγματα , φωτογραφίες , εικόνες ρούχα, μνήμες. Όριζε τι πρέπει να περάσει, τι όχι. «Αυτό θα μείνει εδώ» του είπε με ύφος που δεν επιδέχεται αντιρρήσεις , και έβγαλε το δεντράκι σε μια γωνιά. Στις ερωτήσεις , στις διαμαρτυρίες , στο θυμό δεν απάντησε. Σαν να μη άκουγε, επαναλάμβανε μονότονα :          « Αυτό θα μείνει εδώ»

     Ένας ανώτερος που έσπευσε , έδωσε τέλος στην κουβέντα : « η ζωή δε μεταφέρεται από τον έναν τόπο στον άλλο . Γι’ αυτό οι άνθρωποι έκαναν τα σύνορα . Για να μην παραβιάζονται οι ζωές . Ό,τι είναι εδώ ανήκει εδώ. Κι αυτά που πήρες πολλά είναι. Το δέντρο δεν μπορείς να το πάρεις. Αν θέλεις μπορείς να κρατήσεις ένα κλαράκι ή μερικά φύλλα.»

     Τώρα ήξερε πια πως ο χωρισμός είναι οριστικός . Πως η ελπίδα της μεταφοράς θα προστεθεί σ’ εκείνα τα οράματα που θα στοιχειώνουν τις μέρες του. Πως θα μεταφέρει αδιάκοπα μαζί του την προσδοκία ν’ αλλάξει τον κόσμο , να κατεδαφίσει τα σύνορα , να ανοίξει τους δρόμους για να μεταφέρονται ελεύθερα δέντρα και ζωές.

  Πήρε δυο φύλλα , τα φύλαξε στη μέσα τσέπη , φίλησε την κορυφή του δέντρου και ταξίδεψε.

  Πάλι στο ταξίδι , μάτια μου….

  

Αναστορώ τα Παλαιά

Το σχολείο του κόσμου

Τα σχολεία του κόσμου from George Iosifidis

Οι τέχνες και τα γράμματα στα ελληνιστικά χρόνια

Οι τέχνες και τα γράμματα στα ελληνιστικά χρόνια

View more presentations or Upload your own.

Όλου του κόσμου τα παιδιά

Για την καλύτερη μαμά του κόσμου!!!!!!

H γιορτή της μητέρας πλησίαζε και εμείς αποφασίσαμε να φυτέψουμε λουλούδια για να τα τις τα προσφέρουμε.

Αγοράσαμε τις γλάστρες , τα λουλούδια, φορέσαμε τα γάντια μας και η επιχείρηση ετοιμάζω το ένα δώρο για την μαμά μου ξεκίνησε.

Ήταν ημέρα εκδρομής και όλοι συμφώνησαν να πάνε πιο αργά για παιχνίδι αρκεί να ετοιμάσουν το δώρο .  Μπορεί να λερωθήκαμε, να βραχήκαμε, να ζεσταθήκαμε όμως άξιζε τον κόπο  γιατί η γλάστρα θα δινόταν στην καλύτερη μαμά του κόσμου…. την δική τους μαμά!!!

Για την καλύτερη μαμά του κόσμου!!!!! by Slidely Slideshow

Θα σ΄αγαπώ ό,τι κι αν γίνει

Φυσικά είπε η Μαμά.

Εγώ θα σ΄αγαπώ ό, τι κι αν γίνει. 

 Ένα τρυφερό παραμύθι για την αγάπη της μητέρας. Σ” αυτό το υπέροχο βιβλίο με τις τρυφερές εικόνες, παρακολουθούμε μια ευρηματική μαμά να αποδεικνύει στο παιδί της πως η αγάπη των γονιών δεν έχει όρια ό,τι κι αν γίνει. Η πολυβραβευμένη Ντέμπι Λιόρι, λέει για το βιβλίο της πως «πρόκειται για την υπόσχεση που δίνουμε στα παιδιά μας, αλλά και σε όλους όσους αγαπάμε».

Διαβάστε το βιβλίο πατώντας στον παρακάτω σύνδεσμο:

Θα σε αγαπώ ό,τι κι αν γίνει

Αναδημοσίευση από:http://blogs.sch.gr/17nippell/archives/1194

Μαμάδες

Μαμάδες

Διαιρώ με διψήφιο διαιρέτη

View more presentations or Upload your own.

Η καθημερινή ζωή στα ελληνιστικά χρόνια

Ο Μ. Αλέξανδρος και τα ελληνιστικά χρόνια... από KRASODAD

Η καθημερινή ζωή στα ελληνιστικά χρόνια

View more presentations or Upload your own.

Φτιάχνουμε .....λιγνίτες

  Μετά την επίσκεψη μας στο Παλαιοντολογικό  Μουσείο Πτολεμαΐδας και με βάση την συνταγή που μας έδωσαν από το ΚΠΕ Μελίτης φτιάξαμε  λιγνίτη!!!!!!

Συνταγή για ……λιγνίτες

Υλικά: Γυάλινο δοχείο , ψιλή άμμος, φύλλα, νερό, μικρά κλαδάκια , σημειωματάριο

Εκτέλεση

1    Γεμίζουμε τον πάτο του γυάλινου δοχείου με 4 εκ. ψιλής άμμου

2 Τοποθετούμε 4 εκ. νερό

3   Ρίχνουμε μέσα μικρά φύλλα και κλαδάκια .

Αφήνουμε για ωρίμανση περίπου δυο εβδομάδες και αρχίζουμε τις παρατηρήσεις (αλλαγή χρώματος , μυρωδιά)

4    Περιμένουμε άλλες δυο βδομάδες περίπου .Μετά προσθέτουμε άλλα 4 εκ. άμμο πάνω από την οργανική ύλη.

5    Παρατηρούμε το στρώμα του «λιγνίτη» που αρχίζει να σχηματίζετε.

Σημειώσεις

Δεν ξεχνάμε να σημειώσουμε την ημερομηνία έναρξης της  «συνταγής»

Αυτή η δραστηριότητα  μπορεί να διαρκέσει 4 με 6 εβδομάδες. Εξαρτάται από τη θερμοκρασία του περιβάλλοντος. Όσο πιο θερμό είναι ,τόσο πιο γρήγορα γίνεται η αποσύνθεση.

Προσοχή

Η δραστηριότητα αυτή μπορεί να προκαλέσει δυσάρεστες μυρωδιές , για το λόγο αυτό καλύτερα να τοποθετήσετε το δοχείο σε ένα μέρος όπου δε θα σας ενοχλεί.

Ζωγραφικό δοκίμιο του Δημοσθένη Κοκκινίδη: Ομήρου Οδύσσεια

      Μια μοναδική ζωγραφική ερμηνεία του ομηρικού έπους, της Οδύσσειας από τον   ακαδημαϊκό Δημοσθένη Κοκκινίδη είχαν την τύχη να δουν οι μαθητές της Δ τάξης.
     Η έκθεση φιλοξενείται στο Παλαιοντολογικό Μουσείο Πτολεμαΐδας. 
     
Τα παιδιά συμμετείχαν και σε δυο  εκπαιδευτικά προγράμματα. Το ένα αφορούσε την βιωματική προσέγγιση των έργων του ζωγράφου Δημοσθένη Κοκκινίδη και ήταν σχεδιασμένο από την σχολική σύμβουλο 3ης Περιφέρειας Δημοτικής Εκπαίδευσης   Ελένη Μπαμπίλα. 
 Το δεύτερο  αφορούσε την ψυχοκινητική προσέγγιση της Οδύσσειας του Ομήρου σχεδιασμένο από την εκπαιδευτικό Νατάσσα  Μάγγου.

Επίσκεψη στο Μουσείο Πτολεμαΐδας Ζωγραφικό δοκίμιο Δημοσθένη Κοκκινίδη Οδύσσεια by Slidely Slideshow

Επίσκεψη στο Παλαιοντολογικό - Ιστορικό Μουσείο Πτολεμαΐδας (Ζωγραφικό δοκίμιο του Δημοσθένη Κοκκινίδη: Ομήρου Οδύσσεια)

   Μια μοναδική ζωγραφική ερμηνεία του ομηρικού έπους, της Οδύσσειας από τον   ακαδημαϊκό Δημοσθένη Κοκκινίδη είχαν την τύχη να δουν οι μαθητές της Δ τάξης.
" Με μεγαλύτερη ή μικρότερη αφαίρεση, ρευστές καμπύλες και υποβλητικές χρωματικές κλίμακες ο κ.Κοκκινίδης αφηγείται την ιστορία του Οδυσσέα, τις περιπέτειες του μυθικού ταξιδευτή σ’ έναν κόσμο άγνωστο και μυστήριο, τον κίνδυνο και την πάλη με το υγρό στοιχείο, με θεούς και τέρατα, τον νόστο και την προσμονή της επιστροφής."
Η έκθεση φιλοξενείται στο Παλαιοντολογικό Μουσείο Πτολεμαΐδας. 
 Τα παιδιά συμμετείχαν και σε δυο  εκπαιδευτικά προγράμματα. Το ένα αφορούσε την βιωματική προσέγγιση των έργων του ζωγράφου Δημοσθένη Κοκκινίδη και ήταν σχεδιασμένο από την σχολική σύμβουλο 3ης Περιφέρειας Δημοτικής Εκπαίδευσης   Ελένη Μπαμπίλα. 
 Το δεύτερο  αφορούσε την ψυχοκινητική προσέγγιση της Οδύσσειας του Ομήρου σχεδιασμένο από την εκπαιδευτικό Νατάσσα  Μάγγου.

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΤΟ ΑΡΘΡΟ ΣΤΟ VETONEWS http://www.vetonews.gr/press/events/item/21127-to-zografiko-dokimio-tou-dimostheni-kokkinidi-odysseia-sto-palaiontologiko-mouseio-ptolemaidas

Πολλαπλασιάζω με τριψήφιο πολλαπλασιαστή

Εξασκούμαστε στον πολλαπλασιασμό.

Παίρνουμε χαρτί και μολύβι, βρίσκουμε το γινόμενο, το γράφουμε στο πλαίσιο και πατάμε "submit" για να ελέγξουμε αν η απάντησή μας είναι σωστή.

Πολλαπλασιάζουμε...

• διψήφιο με διψήφιο: Κάνουμε κλικ εδώ και εδώ.
• τριψήφιο με διψήφιο: Κάνουμε κλικ εδώ και εδώ. 
• τριψήφιο με τριψήφιο: Κάνουμε κλικ εδώ. 

Αναδημοσίευση από :http://avasiliadou.blogspot.gr

Ο λύκος, ένα σπονδυλωτό ζώο

Ο λύκος παρουσίαση

Σπονδυλωτά και ασπόνδυλα ζώα

Σπονδυλωτά και ασπόνδυλα

Ο Πύρρος, ο βασιλιάς της Ηπείρου

Πύρρος, ο βασιλιάς της Ηπείρου

View more presentations or Upload your own.

Τρύπωνας ο φαφαγάλος

Το βιβλίο

Άννα Κωσταλλά

Συνέχεια της ιστορίας

Φρουτοπία

Φρουτοπία Πληροφορίες

Φτιάξε το δικό σου κόμικ με το λογισμικό του Π. Ι "Γλώσσα Γ' - Δ' Δημοτικού"

Μπορείς να φτιάξεις το δικό σου ηλεκτρονικό κόμικ με το λογισμικό του Παιδαγωγικού Ινστιτούτου. Πρέπει να κάνεις κλικ στον παρακάτω σύνδεσμο και στη συνέχεια να επιλέξεις την ενότητα "το εργαστήρι μου". 

Φτιάχνω το δικό μου κόμικ