Παίρνω ένα ποδήλατο και φεύγω για τ’ αδύνατο/ κρατάω στο χέρι το κλειδί. (…) Ήμουν μικρό παιδάκι με καθαρή καρδιά/ είχα τ’ όνειρό μου, το ποδήλατό μου/ κι όλα έμοιαζαν σωστά/ έγινα δεκάξι, κι όλα ήταν εντάξει είχα μια ζωή μπροστά.
Το δρόμο πλάι στη θάλασσα περπάτησα/ που ‘κανε κάθε μέρα η ποδηλάτισσα/ βρήκα τα φρούτα που ‘χε στο πανέρι της, το δαχτυλίδι που ‘πεσε απ’ το χέρι της. Βρήκα το κουδουνάκι και το σάλι της, τις ρόδες, το τιμόνι, το πεντάλι της.
Μουσική, Μιχάλη Τρανουδάκη, ερμηνεία, Αφροδίτη Μάνου.
Στο Να ‘ταν η χαρά οικόπεδο η Άλκηστις Πρωτοψάλτη, σε στίχους Λίνας Νικολακοπούλου, ήθελε να έχει ένα μπλε ποδήλατο·
Η Ελένη Βιτάλη στο δικό της Ποδήλατο τραγουδά για ένα πολύ μικρό ποδήλατο σε μέγεθος, που έχει ένα μικρό παιδί,
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου